Τηλ: 210 6029006 - Κιν: 697 3546407 ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ 55 - ΠΑΙΑΝΙΑ

Ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός είναι πιο στενά συνδεδεμένος με αυτοκτονικό ιδεασμό σε παιδιά και εφήβους από ό, τι ο παραδοσιακός σχολικός εκφοβισμός, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο JAMA Pediatrics.

Ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι – ανάλογα με τη χώρα προέλευσης – μεταξύ 5% και 20% των παιδιών είναι θύματα σωματικού εκφοβισμού, λεκτικού εκφοβισμού ή εκφοβισμού που βασίζεται στον αποκλεισμό. Προηγούμενες μελέτες έχουν επίσης επιβεβαιώσει ότι ο εκφοβισμός αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα κινδύνου για αυτοκτονία στους εφήβους.

Η αυτοκτονία αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες θανάτου σε εφήβους σε όλο τον κόσμο. Στις ΗΠΑ, περίπου το 20% των εφήβων εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αυτοκτονίας και μεταξύ 5% και 8% των εφήβων επιχειρούν την αυτοκτονία κάθε χρόνο.

Η σχέση μεταξύ ηλεκτρονικού εκφοβισμού (cyberbullying) και αυτοκτονίας έχει διερευνηθεί σε λίγες μόνο μελέτες, αλλά στοιχεία καταδεικνύουν πως ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός αποτελεί τουλάχιστον ίσο παράγοντα κινδύνου για αυτοκτονικό ιδεασμό – σκέψεις για αυτοκτονία – με τις παραδοσιακές μεθόδους εκφοβισμού.

Η νέα ανάλυση, από ερευνητές στην Ολλανδία, εξετάζει αυτά τα στοιχεία από τη μελέτη όλων των διαθέσιμων εργασιών στην ιατρική βιβλιογραφία σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Αυτή η “μέτα-ανάλυση” συμπεριέλαβε 34 μελέτες οι οποίες επικεντρώνονται στη σχέση μεταξύ εκφοβισμού και αυτοκτονικού ιδεασμού και εννέα μελέτες που εξετάζουν τη σχέση μεταξύ εκφοβισμού και απόπειρας αυτοκτονίας.

Συνολικά, η μέτα-ανάλυση συμπεριέλαβε 284.375 συμμετέχοντες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν άμεση σχέση μεταξύ εκφοβισμού και αυτοκτονικού ιδεασμού σε 70.102 από τους συμμετέχοντες. Η μέτα-ανάλυση δεν ανέδειξε σημαντική διαφορά μεταξύ παιδιών διαφορετικής ηλικίας ή φύλου ως προς την πιθανότητα να αναπτύξουν αυτοκτονικό ιδεασμό.

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κάποιες μεμονωμένες μελέτες που είχαν προτείνει πως τα κορίτσια έχουν αυξημένο κίνδυνο για αυτοκτονικό ιδεασμό, ενώ τα αγόρια είναι πιθανότερο να έχουν αυτοκτονικές σκέψεις μόνο εάν έχουν υποστεί παρατεταμένα επεισόδια εκφοβισμού.

Ένας άλλος τομέας όπου τα ευρήματα της μέτα-ανάλυσης διαφέρουν από κάποιες μεμονωμένες μελέτες είναι ο βαθμός της σχέσης μεταξύ ηλεκτρονικού εκφοβισμού και αυτοκτονικού ιδεασμού. Αν και τα προηγούμενα στοιχεία είχαν δείξει πως ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός έχει μια τουλάχιστον ίση βαρύτητα με τις παραδοσιακές μεθόδους εκφοβισμού ως προς τον αυτοκτονικό ιδεασμό, η μέτα-ανάλυση έδειξε ότι η σχέση αυτή είναι μάλλον ισχυρότερη για τη διαδικτυακή παρενόχληση.

Οι συγγραφείς προτείνουν ένα λόγο για αυτό:

«Δυνητικά, οι επιπτώσεις του φαινομένου της ηλεκτρονικής παρενόχλησης είναι πιο σοβαρές, καθώς ένα ευρύτερο κοινό μπορεί να εκτεθεί μέσω του διαδικτύου και το υλικό μπορεί να αποθηκευτεί και να αναπαραχθεί ψηφιακά, με αποτέλεσμα τα θύματα να ξαναζούν τις υποτιμητικές εμπειρίες πιο συχνά.”

Καθώς οι μελέτες στη μέτα-ανάλυση εξέτασαν κυρίως τον αυτοκτονικό ιδεασμό, με ορισμένες μελέτες να εξετάζουν κυρίως μη επιτυχημένες προσπάθειες αυτοκτονίας, η ανάλυση δεν μπορεί να εξηγήσει πώς ακριβώς ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός μπορεί να σχετίζεται με παιδιά που έχουν ήδη διαπράξει αυτοκτονία.

Ωστόσο, οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι ο αυτοκτονικός ιδεασμός θεωρείται ότι προηγείται πάντοτε μιας απόπειρας αυτοκτονίας και πως μια απόπειρα αυτοκτονίας αποτελεί τον ισχυρότερο γνωστό παράγοντα κινδύνου για μια μελλοντική επιτυχή αυτοκτονία.”

Οι συγγραφείς συμπεραίνουν:

“Αυτή η μέτα-ανάλυση αποδεικνύει ότι η θυματοποίηση είναι ένας παράγοντας κινδύνου εκδήλωσης αυτοκτονικού ιδεασμού και απόπειρας αυτοκτονίας. Θα πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την έγκαιρη αναγνώριση και βοήθεια των θυμάτων εκφοβισμού, καθώς και για τη δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης και παρέμβασης κατά του εκφοβισμού”


ΠΗΓΗ